Osteochondrose van de cervicale wervelkolom

Ernstige spinale ziekte wordt vaak de betaling van de mensheid voor evolutie genoemd. Sinds onze verre voorouders tweevoetig werden, is de belasting op de bergkam vele malen toegenomen. De anatomische structuur van de wervelkolom zorgt voor zijn mobiliteit, maar creëert tegelijkertijd de voorwaarden voor osteochondrose, waarvan hevige pijn een onmisbare metgezel is.

De aard van osteochondrose van de cervicale wervelkolom

Het skelet bestaat uit meer dan 30 gepaarde en ongepaarde wervels. De meesten van hen hebben een lichaam, bogen, twee benen, ligamenten, gewrichtsprocessen. Er zijn spiergroepen aan vastgemaakt. Kraakbeenachtige schijven bevinden zich tussen de wervellichamen. Een complexe structurele combinatie reguleert vitale functies.

In het midden van elke wervel bevindt zich een gat dat een kanaal vormt. Het ruggenmerg gaat er doorheen. Nekbehandeling is bijzonder moeilijk, vereist aandacht en hoge medische kwalificaties.

De halswervels zijn erg klein. Daarom zijn ze mobieler en kwetsbaarder. Met de leeftijd of onder invloed van ongunstige stimuli treedt de vernietiging van de kraakbeenbasis op. De meest kwetsbare schakels worden primair vernietigd, met name de kleinste bovenwervels:

• Atlas is de eerste en kleinste wervel zonder lichaam. Het dankt zijn naam aan de naam van de oude held die het firmament ondersteunt. Atlas "houdt" de schedel vast.
• Epistrofie: deze halswervel in de voorste zone bevat een getande uitgroei. Atlas en epistrofie zorgen ervoor dat de nek het hoofd kan draaien.

Er zitten gaten in hun processen: er gaan een slagader en aders doorheen. Door de tussenwervelafstanden te verkleinen, worden ze gecomprimeerd en dreigt de bloedstroom te belemmeren.

Bij de vorming van de ziekte behoort de leidende rol toe aan de kwaliteit van de tussenwervelschijven, die bestaan uit een meerlagige annulus fibrosus, pulp en kern. Lagen van sterke vezels vormen een stevige ring die in staat is om de kern in het midden te houden en de wervels in de juiste positie te fixeren. In de loop der jaren is het elastische materiaal vervangen door een kwetsbare cicatriciale substantie.De schijf verliest zijn kracht en verliest het vermogen om fysiologische taken uit te voeren. Bij cervicale chronische osteochondrose neemt de intradiscale druk toe, treedt een breuk van de schijfring op en dringt het vruchtvlees de vrijgekomen ruimte binnen. Dit is hoe een hernia tussen de wervels zich manifesteert, die ernstige pijn veroorzaakt door compressie van de zenuwvezels. Soms hebben destructieve verschijnselen ook invloed op harde weefsels.

De redenen voor de vernietiging van botten en kraakbeen zijn divers. Vaak manifesteert osteochondrose zich als gevolg van een aantal negatieve factoren, waarvan de belangrijkste zijn:

• Overgewicht. Overgewicht, dat bij veel moderne stadsbewoners aanwezig is, zorgt voor extra verticale druk op het skelet, waardoor ook de cervicale regio hiervan lijdt.
• Lichamelijke inactiviteit. Dynamisch tekort verzwakt het spierstelsel. Na korte tijd ondergaat hij dystrofie en kan hij geen dringende hulp bieden. De wervels beginnen naar de zijkant te wijken, er ontstaat extra druk in bepaalde delen, wat leidt tot schade en pijn.
• Onjuiste of onvoldoende voeding. Voedingsbeperking of weigering van het dieet leidt tot de stopzetting van de levering van vitale micro-elementen aan het kraakbeen, spierweefsel en de structuurveranderingen. De rug wordt kwetsbaarder, de kans op blessures, breuken en infectieuze laesies neemt toe.
• Transformatie van hormonale niveaus. Met de leeftijd treedt er een interne onbalans op in het metabolische mechanisme. Bot- en kraakbeenachtige elementen worden kwetsbaar, de flexibiliteit van de wervelkolom wordt sterk verminderd (tot het volledige verlies). Naast leeftijd wordt genetische aanleg een provocerend moment. Hormonale osteochondrose is een vorm van erfelijke ziekte.
• Ongelijke verdeling van belasting op de nok. Aanvallen van acute osteochondrose komen voor bij zwaar tillen of sportoefeningen.
• Langdurige verkeerde ligging van de wervelkolom (met een ongemakkelijk aan tafel zitten), constante externe omstandigheden (tijdens fysieke arbeid, autorijden).
• Hoge hakken zijn de oorzaak van een aantal gezondheidsproblemen. Oncomfortabele schoenen veroorzaken een verschuiving van het natuurlijke zwaartepunt van het lichaam en een ongelijkmatige gewichtsverdeling. De wervelkolom staat onder enorme druk. Hoge hakken zijn vooral gevaarlijk tijdens de zwangerschap. Platvoeten hebben ook invloed op de stabiliteit van de nok.
• Verwondingen van verschillende ernst. Oude verwondingen veroorzaken, als de patiënt ze negeert, osteochondrose van het nekgebied en veroorzaken hevige pijn.
• Infectieziekten. Het behandelen van een door een infectie gecompliceerde nek is bijzonder moeilijk en vereist zeer professionele hulp.

Het is moeilijk te zeggen welke van de vermelde symptomen het meest significant is voor het vaststellen van de oorsprong van disfunctie van het cervicale segment. Elk van hen heeft schadelijke gevolgen.

Wat zijn de symptomen van osteochondrose van de cervicale wervelkolom.

Met het verschijnen van pijn in de cervicale ruimte, ontdekt de arts hun primaire bron en behandelt deze. Pijn is niet het enige symptoom.

De volgende symptomen worden waargenomen:

• Pijn in de nek, zelfs in een statische positie. Het fenomeen wordt verklaard door het feit dat de vernietiging van tussenwervelsubstanties compressie van de zenuwvezels van de bovenste wervelkolom veroorzaakt. Een extra negatieve stimulus zijn ontstekingsverschijnselen in de zachte weefsels rond het brandpunt van de ziekte. Vergelijkbare symptomen verschijnen bij andere ziekten, het is redelijk om een arts te raadplegen om pijn te elimineren.
• Scherpe pijn die gepaard gaat met een verandering van houding (moeilijk om uw hoofd te draaien). Treedt op als gevolg van overmatige spierspanning. Ze proberen tekortkomingen te neutraliseren en streven ernaar de halswervels in een functionele positie te houden. Overmatige inspanning resulteert in een ontstekingsziekte en pijn.
• Gevoelloosheid in het cervicale gedeelte wordt veroorzaakt door in de vaten van de ruggengraatwortels te knijpen. Bij beschadiging is er een voedingstekort aan weefsels, wat het beloop van de ziekte bemoeilijkt.
• Slagaderkrampen als gevolg van harde uitgroei, artrose. Duizeligheid, hoofdpijn, "vlekjes" voor de ogen zijn een teken van spasmen.

Tijdens de ontwikkeling van cervicale osteochondrose zijn verschillende elementen bij de ziekte betrokken.

Externe symptomen van de ziekte zijn een manifestatie van de volgende interne processen:

• Gebrek aan bloedtoevoer naar de schijfpulp. Bij afwezigheid van ziekten wordt de bloedstroom volgens het diffusieprincipe naar de schijven geleid. Osteochondrose is de reden dat de bloedstroom vertraagt en de hoeveelheid voedingsstoffen vermindert die aanvaardbaar zijn voor voeding. De benodigde hoeveelheid water komt niet in de kern, de consistentie verliest zijn elasticiteit, het verliest zijn afschrijvingsvermogen. De wervels 'slaan' vaak tegen elkaar aan en zijn onderhevig aan letsel.
• De vervorming van de annulus fibrosus is te wijten aan het verlies van zijn elasticiteit. Door een afname van de sterkte van de nucleus pulposus wordt de annulus fibrosus extra belast. Als de behandeling niet wordt uitgevoerd, zullen symptomen van cervicale verplaatsing, beknelling van zenuwvezels optreden en de dreiging van ruggenmergletsel wordt gevormd.
• Uitpuilen van de nucleus pulposus - uitsteeksel van de schijf. Soms is er een breuk van de annulus fibrosus en de vorming van een tussenwervelschijf hernia.
• Gewrichtsvernietiging - spondylose, resulterend in de vernietiging van botstructuren en ossificatie van de ligamenten. De rand wordt roerloos (de patiënt kan niet eens zijn hoofd draaien).
• Discogene ischias - een vorm van hernia, compressie van zenuwuiteinden. Pijn in de achterkant van het hoofd, aritmie, stijfheid van de wervels worden toegevoegd aan het gevoel van gevoelloosheid van de bovenste ledematen.

Behandeling van osteochondrose van de nek.

Elk jaar wordt de ziekte "jonger". Osteochondrose van de cervicale wervelkolom treft mensen van 30-35 jaar oud en zelfs jonger. Doordat tieners veel tijd in een statische positie achter de computer doorbrengen, treft de ziekte zelfs schoolkinderen. Osteochondrose van de cervicale wervelkolom gaat gepaard met verhoogde intracraniale druk, verslechtering van het gezichtsvermogen. De pijn zorgt ervoor dat u voor behandeling naar een arts gaat. Zelfs de mildste vorm van osteochondrose vereist herstelwerk. Het is belangrijk om de aard van de ziekte objectief te beoordelen.

Elk geval van de ziekte is individueel, maar er zijn algemene behandelingsstadia:

• De eerste fase is gewijd aan pijnverlichting. Er zijn verschillende manieren om pijn te blokkeren: soms zijn pijnstillers dringend nodig voordat de volledige behandeling begint.
• Schijfherstel. Zulk langdurig werk vereist geduld en doorzettingsvermogen. Er is een breed scala aan medische benodigdheden. De belangrijkste taak is om te bepalen aan welke de voorkeur moet worden gegeven.
• Activering van de bloedtoevoer naar het getroffen gebied. Een belangrijke stap die bijdraagt aan een betere weefselvoeding, de levering van de nodige aminozuren en sporenelementen aan hen.
• Herstel van spierspanning. Biedt de mogelijkheid voor de juiste positionering van alle skeletfragmenten.
• Preventie en opbouw van een herstelprogramma hebben een blijvend effect. De revalidatie gaat door, zelfs met het elimineren van ontstekingen.

Mensen denken dat de specialist eerst pijnstillers zal voorschrijven. De geneeskunde biedt verschillende manieren om de vraag op te lossen: "Bij welke dokter moet ik terecht voor correctie van osteochondrose? "

De gemakkelijkste manier om lijden te verlichten, is door middel van medicatie. Het nemen van één pil in korte tijd geneest pijn, verwijdert symptomen. Maar de specialist zal zeggen dat de snelkoppeling niet altijd de beste is. Veel medicijnen zijn ontworpen om in te werken op een specifiek orgaan. De aard van hun invloed op anderen is niet onderzocht. De biologische structuur van de wervelkolom is een complex systeem van onderling verbonden elementen. Voor de behandeling van osteochondrose is er nog geen universele remedie uitgevonden die de een geneest en de ander niet schaadt. Maar er is een gecombineerde benadering voor de eliminatie van pathologieën bij cervicale osteochondrose, rekening houdend met de onderlinge relatie van elementen.

Osteochondrose toont het belang aan van een complexe behandeling van de cervicale wervelkolom. Het skelet, de spieren, het ligamenteuze apparaat, de aders, de slagaders en de lymfekanalen bevinden zich dicht bij elkaar in de nek en werken in volledige onderlinge synchronisatie.

Osteopathie is een specialiteit van herstellende geneeskunde die gebaseerd is op een alomvattende benadering van genezing van het lichaam. Behandeling van organen met osteochondrose wordt in hun nauwe relatie beschouwd. Op dit medische gebied is het de taak om, wanneer pijn optreedt, deze te elimineren, de schijf te behandelen en in het algemeen de processen te reguleren.

Medicijnvrije behandeling is gericht op het activeren van beschermende reserves. De osteopaat stimuleert latente vermogens, zoekt naar wegen tot zelfgenezing en zelfregulatie. Van de verschillende osteopathische takken van cervicale osteochondrose worden de volgende methoden het meest effectief gebruikt bij revalidatie:

1. Structurele methode voor de behandeling van osteochondrose.

   

   Structurele therapie wordt meestal gebruikt bij de correctie van osteochondrose van de nek, het is gericht op het reguleren van het bewegingsapparaat. Het cervicale gebied is een fragment van de wervelkolom. Functionele storingen worden veroorzaakt door schade aan de gewrichtsprocessen. De solide basis van het skelet in de nek groeit, osteofyten verschijnen - gezwellen. Dergelijke formaties worden vaak pieken of zoutafzettingen genoemd. Met een dergelijke pathologie moet u een specialist raadplegen. Osteofyten beschadigen zachte weefsels en schijven. In de loop van de ziekte:

   • spieren verliezen hun vermogen om de nok te ondersteunen en moeten zich wenden tot een ondersteunend korset.
   • de banden verliezen hun elasticiteit, vervormen het skelet, de wervels versmelten en het skelet verliest flexibiliteit.
   • zenuwuiteinden worden samengedrukt, waardoor pijnlijke gevoelens ontstaan.

   Bij ernstige nekpijn is het noodzakelijk om een behandeling te ondergaan: de neuroloog zal de aard van de pathologie bepalen.

   Door het structurele principe van genezing kan de onbalans van de binnenste delen van de wervelkolom worden gecorrigeerd. Er worden geen medicijnen gebruikt.

2. Fasciale correctiemethode.

   

   Fasciale osteotherapie reguleert de toestand van het bindweefsel, de aders en slagaders. In de aanwezigheid van osteochondrose van de nek is deze richting even effectief als de structurele. Kraakbeen en schijfweefsel staan in wisselwerking met het skelet. Cervicale of thoracale osteochondrose wordt meestal waargenomen als gevolg van de verslechtering van de toestand van de vezelachtige substantie. Een uitgebreide behandeling door een osteopaat is van onschatbare waarde om de functie van de wervelkolom te behouden.

3. Viscerale behandelingsmethode.

   

   Zenuwuiteinden, spieren, zachte weefsels van de nek, bloed en lymfatische banen functioneren binnen één enkel systeem. Aanhoudende ontstekingsziekten van de keel beïnvloeden de toestand van de cervicale regio: ontsteking verspreidt zich naar zachte weefsels, pijn en zwelling verschijnen, gevolgd door compressie van het ruggenmerg. De aanvulling van de tussenwervelschijven met de nodige stoffen verslechtert - osteochondrose treedt op. Viscerale osteo-directionele begeleiding elimineert situaties die de effectieve interactie van interne organen verstoren. Welke van de benaderingen heeft de meeste voorkeur - de arts-therapeut beslist.

   Osteoscience traceert de verbindingen tussen verschillende delen van het menselijk lichaam en reguleert hun interactie, waardoor de ziekte wordt geëlimineerd. De arts behandelt osteochondrose van de cervicale wervelkolom met behulp van de patiënt.

4. Craniosacrale methode voor correctie van osteochondrose.

   

   Bij het corrigeren van osteochondrose van de nek kiest de arts vaak voor craniosacrale therapie. De theoretische basis voor een volwaardig deel van de herstellende geneeskunde ligt in de studie van de botten van de schedel, die het vermogen hebben tot ritmische micromobiliteit.

   Er is een bindweefsellaag tussen de harde delen van de schedel. Hij is inactief, maar onder invloed van impulsen treedt een subtiele verschuiving van de botplaten op. Een ritmestoring duidt op een afwijking in neurale verbindingen of een afwijking van fysiologische normen, niet alleen in de hersenen, maar ook in andere daarmee geassocieerde organen.

Met de ontwikkeling van osteochondrose van de nek wordt impulsfalen waargenomen. Bij deze gang van zaken treedt een onbalans op in de beweging van vloeistoffen in de schedel, duizeligheid wordt toegevoegd, het hoofd kan moeilijk worden gedraaid. De toevoer van belangrijke stoffen naar de schijfpulp wordt verstoord.

Een bijzonder slechte situatie heeft invloed op de conditie van de kleinste wervels. Van een elastische bal die als schokdemper fungeert, verandert de kern van de pulp in een stevige, stijve substantie. De grootste last valt op de schijf, deze stort binnen vrij korte tijd in.

De regulering van craniale impulsen elimineert de oorspronkelijke oorzaak van het probleem: de normalisatie van de circulatie van vloeistoffen verbetert de toevoer van de schijf met de componenten die nodig zijn voor vitale activiteit. Manuele massage wordt actief gebruikt. Osteochondrose van de cervicale eenheid neemt af.

Manuele en osteotherapie zijn unieke technieken uit het arsenaal van de herstellende geneeskunde, waarbij een arts osteochondrose behandelt met behulp van het meest gevoelige instrument: de handen.

Na het wegwerken van de pijn, zullen sessies hoogstwaarschijnlijk nodig zijn om het succes te consolideren.

• Psychotherapie - geïmplementeerd bij afwezigheid van organische en infectieuze laesies om stress te verlichten en opnieuw op te bouwen om de kwaliteit van leven te verbeteren.
• Dieettherapie is een effectieve actie om de druk op het skelet te verminderen. Een koolhydraatvrij dieet, waarbij de vetinname wordt beperkt, lost de situatie snel op.
• Fysiotherapie-oefeningen - uitgevoerd in een kliniek onder begeleiding van een revalidatie-instructeur.
• Fysiotherapie is een hulpmiddel dat actief wordt gebruikt bij osteotherapie om bepaalde gebieden van zelfregulatie te stimuleren.

Preventie en revalidatie van osteochondrose van de nek.

Cervicale osteochondrose is een veelzijdig probleem dat veel organische elementen aantast. Preventieve maatregelen hebben betrekking op het systeem als geheel. Bij de eerste tekenen van cervicale osteochondrose, moet u naar een therapeut gaan, hij zal een onderzoek uitvoeren, een diagnose voorschrijven en u doorverwijzen naar een van de enge specialisten, waaronder een traumatoloog, neuroloog, orthopedist. De testresultaten moeten worden meegenomen naar de osteopathische kliniek.

De aandoening wordt niet alleen geëlimineerd met een specifieke behandeling, maar ook met de juiste levensstijl en aanvullende middelen: oefentherapie, massage, therapeutische gymnastiek.

Om de negatieve gevolgen van de ziekte te genezen of te elimineren, is het belangrijk om ervoor te zorgen:

• Actieve levensstijl, lichamelijke opvoeding. In het stadium van remissie zijn matige gymnastiek, een complex van fysiotherapie-oefeningen (oefentherapie) nuttig. De lessen kunnen het beste worden gegeven onder begeleiding van een instructeur.
• Regelmatige voedselinname, dieet. Een aantal voedingsmiddelen moet worden vermeden. Zoute, vette en gekruide gerechten zijn uitgesloten van het dieet.
• Het verminderen van overgewicht vermindert de belasting van het cervicale segment van het skelet en verhoogt de beweeglijkheid van de gewrichten.
• Bescherming tegen verkoudheid en ontstekingen in cervicale richting.
• Voorzichtigheid is geboden bij lichamelijke arbeid en bij het uitvoeren van sportoefeningen. Een plotselinge of ongemakkelijke beweging van het cervicale gedeelte beschadigt de gewrichten en blokkeert de mobiliteit van de skeletstructuur.
• Bij osteochondrose van de nek in het stadium van exacerbatie, voor de behandeling van de ziekte, moet u een arts raadplegen: hij zal beslissen welke optie van aanvullende ondersteuning de voorkeur heeft.

Bij verwondingen of als symptomen van chronische of ontstekingsprocessen optreden, dient u contact op te nemen met een gespecialiseerde specialist.

Contra-indicaties voor osteotherapie.

De osteopathische wetenschap werkt met spaarzame middelen om de interne processen van het dorsale gebied te reguleren. Beperkingen bij het gebruik zijn alleen te wijten aan de aanwezigheid van chronische ziekten en de individuele kenmerken van het lichaam van de patiënt.

Osteopathie wordt met voorzichtigheid gebruikt wanneer:

• Oncologische processen.
• Focus van infectie.
• Bepaalde soorten psychiatrische stoornissen.

Een alternatief voor osteopathie met deze contra-indicaties kan massage of herstellende gymnastiek zijn.